Terwijl we dit schrijven zitten we aan het zwembad van ons hotel in Pai, Noord Thailand. Het leven is goed in Thailand! Maar we gaan even een paar dagen terug, naar dag 9 van onze reis. Het is namelijk tijd om Bangkok te verlaten!
Dag 9: Van Bangkok naar Kanchanaburi
Gisteren (dinsdag) hebben we online treinkaartjes gekocht voor de nachttrein aanstaande zondag van Ayutthaya naar Chiang Mai. Een populaire route want het was nog best lastig om kaartjes te krijgen. We vinkten aan dat we de kaartjes graag op het station willen betalen. Wij dachten dat we ze dan zondag op het station van Ayutthaya mochten betalen. Maar ze blijken dit nogal letterlijk te bedoelen. Binnen 24 uur moeten we de treinkaartjes bij een treinstation afrekenen, anders vervalt onze reservering. We hadden de laatste twee kaartjes dus maar één optie: vroeg op en op zoek naar een treinstation.
Vol goede moed Google Maps aangeslingerd naar het eerste beste treinstation. Een local verzekerde ons namelijk dat je op ieder willekeurig station kan betalen. Na een uur wandelen kwamen we bij een punt wat volgens Google Maps een treinstation zou moeten zijn. We waren midden in een lokale volksbuurt beland. Er loopt een treinspoor en de trein stopt inderdaad, maar daarmee is alles gezegd. Geen perron en geen loketje om onze kaartjes te betalen. Dus op zoek naar de volgende. We probeerden één die er veelbelovend uit zag op Google: de Thai National Railway. Weer een uur lopen. Kwamen we uiteindelijk uit bij het hoofdkantoor van de Thaise NS. En dus weer geen mogelijkheid om de kaartjes te betalen. Na wat rondvragen bleek er een echt treinstation op een kwartiertje loopafstand te zitten. Eindelijk, na een wandeling van dik 2 uur en 10 km verder, kwamen we uit bij een degelijk station en namen we de treinkaartjes dankbaar in ontvangst. Toch zorgen dit soort ‘ongemakken’ voor de leukste ervaringen. ’s Ochtends vroeg door Bangkok slenteren en de locals aan hun dag zien beginnen zorgde voor veel leuke beelden. Google stuurde ons over treinsporen, door lokale sportscholen en overdekte ochtend marktjes.
Inmiddels moeten we haast maken, we hebben namelijk een bus die we moesten halen naar Kanchanaburi. Na deze wandeling vonden we het ook wel acceptabel om de Tuktuk terug naar het hotel te nemen.
We pakken onze spullen en nemen de lokale bus naar het busstation buiten Bangkok. Vervolgens stappen we over in een Minivan die ons in 3 uur tijd naar Kancahaburi rijdt. Na het inchecken pakken we de fiets (ja we blijven sportief vandaag) en fietsen we naar de bekende Bridge on the River Kwai. De brug die door krijgsgevangen gebouwd moest worden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Meer dan 100.000 mensen kwamen in totaal om het leven tijdens de werkzaamheden, dit kwam neer op 75 doden per dag (!!). Vandaar de bijnaam “Death Railway”.
Dag 10: Toeren door de omgeving
We gaan scooter rijden, eindelijk! Hier kijken we naar uit! Dit is namelijk altijd ons meest favoriete ding om te doen: een scooter huren en lekker de omgeving verkennen. We krijgen twee splinternieuwe scooters en rijden naar een tempel, Wat Ban Tham. Het is een indrukwekkend groot Boeddhabeeld in een grot en de enige manier om er te komen is om via de bek van de draak te gaan. De trappen en muren in de draak zijn helemaal geschilderd en de verschillende tekeningen en kleuren maken de vele trappen nog enigszins dragelijk. Eenmaal in de grot staat een gigantisch, indrukwekkend Boeddhabeeld je aan te staren. Erg mooi om te zien!
Na het bezoek aan de tempel willen we even iets luchtigers, even ontspannen. We rijden naar Meena Cafe, een heerlijk restaurantje midden in de rijstvelden. We lunchen met heerlijk gebak en liggen iets te lang op de bedjes midden in de rijstvelden. De bedoeling was om nog een andere tempel te bezoeken, maar de bedjes lagen zo lekker dat we hier de rest van de middag zijn blijven plakken. Terwijl we op de scooter terugrijden gaat de zon onder achter de bergen en dit zorgt voor hele mooie plaatjes. In de avond belanden we op de Night Market en eten we het heerlijke Thaise streetfood.
Dag 11: Kanchanaburi naar Ayutthaya
Het is tijd om verder te reizen naar Ayutthaya. Dit was meer dan 400 jaar de oude hoofdstad van Siam, het voormalige Thailand. Ooit was dit een van meest welvarende en mooiste steden ter wereld tot de Birmezen het plunderden en vernielden. De ruïnes van de paleizen, tempels en torenhoge stoepa’s zijn nog steeds te zien. En dat gaan wij dus ook doen.
We staan vroeg op, hebben onze tassen gereed en ontbeten. We zijn ruim voor 11.00 uur op het busstation van Kanchanburi. Want de bus vertrekt om 11.00 uur. Maar Thailand zal Thailand niet zijn als de buschauffeur niet zijn eigen tijden bedenkt. Terwijl we een kaartje kopen begint de man al zenuwachtig te lachen en te wijzen op naar de klok. Hij instrueert ons om in de bus te gaan zitten, dus dat doen we ook. De tijd verstrijkt en ongeveer na een half uur krijgen we signalen (zenuwachtig gelach en gebrabbel in het Thais) dat deze beste man nog niet van plan is om te gaan vertrekken. We wachten en we wachten..
Uiteindelijk vertrekt de bus om 13.15 uur. 2 uur en 15 minuten later dan gepland. Tja, we hebben ook kennis gemaakt met de punctualiteit van Thailand. We rijden met een lokale bus. Deze hebben geen airco maar arko. Of nouja, in de onderkant zitten niet eens ramen. Dus constante windvlaag met stof en uitlaatgassen rechtstreeks in je gezicht als je bij het raam zit. Lisanne zit na 10 minuten al met een trui aan en we waren blij dat we 3 uur later op onze halte aan kwamen. We stapten over op een minivan en waren uiteindelijk om 18.00 uur in ons hotel in Ayutthaya.
Om de hoek zit een Night Market dus we hoeven niet na te denken over waar we gaan eten. Zo leuk dat elke Night Market in elke plaats weer anders is en je weer andere gerechten tegenkomt. De dansende chef die op de maat van de muziek zijn krab omelet aan met maken was spande de kroon!
Dag 12: Van tempel naar tempel in Ayutthaya
Tijd om deze ooit zo welvarende stad te gaan ontdekken. Het is enorm heet vandaag en de keuze tussen een fiets of een scooter is snel gemaakt. We huren een leuk Italiaans scootertje en rijden van tempel naar tempel. We doen een tempeltocht vandaag en het leuke is dat ze allemaal weer anders zijn. Metershoge stoepa’s, grote gouden Boeddha’s en prachtige koninklijke paleizen. Ayutthaya voelt als een groot openluchtmuseum! Een bekend beeld is die van het hoofd van de Boeddha die tussen de boomwortels groeit. Voor de lokale Thai is dit een heilige plek, want het blijft bijzonder hoe de boom zijn weg heeft gevonden om het hoofd heen.
We proberen ons voor te stellen hoe het eruit had gezien als het niet zo verwoest was, dat moet heel indrukwekkend geweest zijn. Tussendoor lunchen we bij een tentje die getipt wordt door een mede-reiziger. Deze staat in de Michelin gids en schijnt de beste chicken noodle soup te hebben van Thailand. Dat moeten we natuurlijk proberen.
Door de variatie in verschillende soorten tempels kijken we weer uit naar iedere volgende die we bezoeken. Na 8 verschillende tempels is de dag voorbij en eten we bij een heel leuk tentje dichtbij ons hotel. Het dessert halen we, uiteraard, weer op de avondmarkt.
Dag 13: De nachttrein naar Chiang Mai
Vandaag staat in het teken van de treinreis naar Chiang Mai. Overdag wandelen we nog wat rond in Ayutthaya en in de middag maken we ons klaar voor vertrek. Om 19.45 uur vertrekt onze nachttrein naar het Noorden. Een treinreis van ruim 12 uur hebben we voor de boeg, maar we hebben bedjes dus dat moet te doen zijn.
De trein is verbazingwekkend nieuw. We hadden al gelezen dat trein #9 de nieuwste is. Deze is elektrisch aangedreven en is daarom minder lawaaierig dan de oude treinen. Als we instappen zijn de bedjes al klaargemaakt. Je kan dus niet meer zitten en moet direct ‘naar bed’. Het is heel erg stil in de coupe en de locals liggen schijnbaar al te slapen. Voor ons voelt het een beetje als een gezellig schoolreisje en er is dus veel gelachen en weinig geslapen. Om 7 uur in de ochtend komen we moe aan in Chiang Mai, we verlangen naar een normaal bed. Een die niet met 120 km p/u vooruit beweegt en dusdanig schommelt dat je bang bent om van je stapelbed naar beneden te donderen.
Eenmaal in het hotel staat de eigenaar erop dat we direct aanschuiven aan het ontbijt. Hier zeggen we natuurlijk geen nee tegen. Maar naast het ontbijt hebben ze goede, heerlijke verse bonenkoffie. En dat gaat er na zo’n nacht prima in.
Dag 14 & 15 Bijslapen, Doi Suthep tempel en Ladyboys
Het was een nacht met weinig slaap dus we verlangen naar een dagje bijslapen. Als onze hotelkamer gereed is slapen we een gat in de dag. We komen eruit om een hapje te eten en dwalen even door de stad. We eten hét gerecht van Noord-Thailand (Khao Soi) en vinden dit allebei op dit moment het lekkerste wat we ooit hebben gegeten. Waarschijnlijk hielp het slaapgebrek en de honger hier ook een handje. Morgen een nieuwe dag om Chiang Mai verder te ontdekken.
We hebben genoeg slaap ingehaald en gaan na een heerlijk ontbijt mét goede koffie op pad. We huren een scooter en rijden naar Doi Suthep, dé tempel van Chiang Mai. Volgens locals ben je niet in Chiang Mai geweest als je deze tempel niet hebt gezien. En dat terwijl deze niet eens in Chiang Mai ligt maar 23 km erbuiten. Na 50 minuten bergopwaarts met veel haarspeldbochten komen we aan. We lopen de 309 treden (Robert heeft ze echt geteld) omhoog en de tempel is een plaatje! Het was de rit én de trappen meer dan waard.
In de avond hebben we iets heel leuks op de agenda staan. We spreken af met Elisa en Robert, die we in Bangkok hebben leren kennen. We gaan samen een hapje eten en naar het Ladyboy Cabaret. We genieten samen enorm van een Westerse hap. Schnitzels met patat en een ijskoud Chang biertje erbij. Beter kan het niet worden.
Vervolgens gaan we richting de Anusarn Market waar de show plaatsvindt. En wát een show! Hilarisch en ook ontzettend knap tegelijk. Na 1,5 uur hebben we alle vier pijn in onze kaken van het lachen. Deze show moet je gewoon gezien hebben als je in Chiang Mai bent! We sluiten de avond af met nog een paar (te veel) biertjes en zoeken het uitgaansleven op. We doen nog een dansje in de bar en na een geslaagde avond schuiven beide Roberts nog een taco naar binnen. De beste taco ever (op dat moment). Tijd om naar huis te gaan.
Dag 16: De Sticky Waterfalls
Na de biertjes van gisteravond is het even zwaar in de ochtend. Tijd voor een goede bak koffie en een stevig ontbijt. We zoeken ons favoriete lunchtentje weer op en eten weer ons nieuwe favoriete gerecht, Khao Soi. Het is dus alleen verkrijgbaar in het Noorden van Thailand dus we moeten het nu zo vaak mogelijk eten. Het is een soort gele curry soep met noedels, kip en krokante noedels bovenop. Prima kater voedsel.
Na de stevige maaltijd is het tijd om iets leuks te gaan doen. We gaan de “sticky waterfalls” bezoeken. Sticky omdat deze watervallen zo ruw zijn dat je er gewoon bij omhoog en naar beneden kan lopen. Dit gaat tegen alle natuurlijke instincten in, omhoog lopen bij een waterval. Maar echt een leuk uitje. Op een paar punten dachten we wel: “dit zou in Nederland nooooit door de veiligheidsinspectie komen”, maar hé welkom in Thailand. Het was goed te doen en leuk!
Op de terugreis komen we langs een Airbus 330 vliegtuig dat is omgebouwd tot een café. Daar moeten we stoppen! We lunchen met gebak en heerlijke ijskoffies.
In de avond gaan we naar de Night Market. Robert is op zoek naar een slaapshirt en hij heeft al een paar dagen een 7-eleven shirt op het oog. Het ultieme Thailand shirt. Helemaal blij als hij na flink onderhandelen voor nog geen €3,- zijn droomshirt heeft gekocht. Na deze machtige deal is het tijd om te eten. We strijken neer op de Food Market en genieten weer van het Thaise eten, een biertje en live muziek.
Dag 17: Struinen door Chiang Mai
De highlights die we in Chiang Mai wilden zien hebben we gezien en dus is het tijd om lekker op ons gemakje de stad te ontdekken. Ondanks dat Chiang Mai na Bangkok de grootste stad van Thailand is voelt dit absoluut niet zo. Het voelt veel gemoedelijker en veel overzichtelijker. Je weet na een paar keer de stad door crossen ongeveer waar alles zit en de sfeer is eerder dorps dan stads. We vinden het een heerlijke stad. De komende twee dagen staan dan ook in het teken van door de stad dwalen en lekker eten.
Nadat we een van de 36 tempels in Chiang Mai bezoeken (Wat Chedi Luang) gaan we lunchen. Chiang Mai heeft zoveel leuke, hippe tentjes om te gaan eten en het voelt ontzettend luxe om elke dag ergens anders te kunnen eten. We lunchen met stokbrood (en hier worden we echt heel blij van). Want na twee weken noedels en rijst is dit echt wel weer even lekker. Robert combineert het Westerse met het Thaise en bestelt een stokbrood met de lokale delicatesse, Noord-Thaise worst met vermicelli erin. En dat is echt lekkerder dan het klinkt. Lisanne gaat even helemaal Westers en neemt de bagel met gegrilde kip en avocado. Genieten!
We rijden nog even naar het winkelcentrum. We zoeken zonnebrandcrème en dat is ontzettend moeilijk te vinden in Thailand. Omdat we binnenkort Thailand gaan verlaten en dit waarschijnlijk nog de enige grote stad met westerse producten is, moeten we nu onze slag slaan. Winkel na winkel struinen we af zonder succes. Overal zit namelijk whitening spul in. Dat gebruiken de locals om zich te beschermen tegen de zon en het maakt hun huid witter. En dat is juist niet de bedoeling. We vinden uiteindelijk Nivea zonnebrand, maar dit kost €30,- voor een klein flesje. Uiteindelijk scoren we een goede aanbieding en slaan we direct in voor de komende weken. In de avond is het tijd voor sushi en dat was heerlijk!
Dag 18: Onze laatste dag in Chiang Mai
Het is alweer onze laatste in Chiang Mai. Het voelt alsof we hier 2 weken zijn geweest. Het is een heerlijke stad waar we nog wel een week hadden kunnen blijven. Maar we moeten verder. We gaan morgen namelijk verder richting het Noorden. Vandaag is het vooral een praktische dag. Scooters regelen voor de tocht naar Pai. Onze tassen herverdelen (we nemen namelijk niet onze 2 grote backpacks mee op de scooter) en verder vooral nog even genieten van Chiang Mai.
Als we in de ochtend op de scooter stappen rijden we rechtstreeks een politiefuik in. We proberen nog achter een busje te rijden zodat we niet opvallen, maar ze zien ons al vanaf meters afstand en instrueren ons om te stoppen. Ze vragen om ons rijbewijs en al snel komt de “sorry sir, you can’t drive in Thailand with this license”. We moeten namelijk een motorrijbewijs hebben om op deze opgevoerde scooters te mogen rijden. Waar in Nederland de scooters max 45 km/u gaan, kunnen ze hier tot wel 120 km/u. Het zijn dus bijna motoren.
Al gauw komt er een heel verhaal van meneer de agent dat de boete 1000 baht bedraagt (€25) en dat we dit op het bureau moeten betalen. Wij geven aan dat dit oke is en dat hij de boete kan uitschrijven. Hij vraagt hoe we dit dan gaan betalen. Robert pakt onze “politie portemonnee”, dit is ons portemonneetje waar we maximaal 200 baht in hebben. We zeggen dat het niet genoeg is en dat we eerst moeten pinnen onderweg naar het politiebureau. Vervolgens begint zijn show met “sir, I can help you”. Hij vindt het namelijk erg sneu voor ons dat we op onze laatste dag in Chiang Mai een boete krijgen en dus mogen we hem ook direct 200 baht betalen, dan hoeven we niet naar het bureau.
We gaan hier niet in mee en dringen aan op een echte boete. Hij heeft door dat hij aan ons geen geld gaat verdienen en met tegenzin schrijft hij snel de boete (die ineens 500 baht is in plaats van 1000 baht). Hij krabbelt iets op een papiertje waar niemand iets aan heeft en wil snel door met de volgende toerist aanhouden. Dan kan hij deze scam weer opnieuw proberen.
De boete die hij heeft gekrabbeld nemen we mee als aandenken. Er wordt niets geregistreerd of genoteerd. We hoeven ook geen gegevens achter te laten en dus lijkt het ons ook niet noodzakelijk om deze boete daadwerkelijk te gaan betalen op het bureau.
Onze laatste avond gaan we eten bij een goed aangeschreven Thais restaurantje. We hebben biertjes, er is livemuziek, lekker eten en we sluiten onze heerlijke tijd in Chiang Mai af. Klaar voor de volgende! Klaar voor de weg met 762 bochten naar Pai!
