Dag 84: Klaar om verder te reizen
Hoe erg we ook hebben genoten op Koh Tao, stiekem vernamen we een paar dagen geleden al dat het begon te kriebelen om weer verder te reizen. Tot we op Koh Tao aankwamen bleven we vaak zo’n 3 dagen op een bestemming. 10 dagen op een eilandje dat ruim 10 keer zo klein is als Ameland zorgde ervoor dat we zoveel aan het relaxen waren dat we juist daar vermoeid van werden. We missen de hectiek van het constante avonturieren en reizen. En dus kijken we weer uit naar een nieuwe bestemming!
Met z’n vieren nemen we de boot naar het volgende eilandje: Koh Samui. Dit is een tocht van ruim 2 uur. En de tocht is niet mild. We stuiteren over het water en de golven komen tot het dak. Lisanne haar reispilletje werkt gelukkig goed maar er worden diverse keren kotszakjes uitgedeeld en veel passagiers beginnen aardig groen te zien.
We komen om 16.00 uur aan in ons hotel. Iets wat ons niet was verteld was dat ons hotel midden in het uitgaansgebied ligt. En dus kunnen we op de kamer meegenieten met het gedreun van de muziek van de vele Aussie pubs en discotheken die letterlijk onze buren zijn. We lopen een rondje en hebben even het gevoel op eindexamenreis te zijn, tussen alle zuipende tieners in Lloret de Mar. En dus is onze eerste aanschaf hier een setje oordopjes voor de nacht.
Dag 85: Sightseeing op Koh Samui
Na een redelijke goede nacht (met dank aan de oordoppen) gaan we op zoek naar ontbijt. We passeren alle tentjes die nu alweer gevuld zijn met zuipende tieners. Wij gaan naar een grote supermarkt en scoren zowaar heerlijk brood als ontbijt. We eten bolletjes met smeerkaas en salami. Dat gaat er goed in! We spotten nog een pot met boerenkool en sjansen even met de gedachte om de pot mee te nemen voor een moment dat we een accommodatie met keuken hebben. Maar we durven het er niet op te gokken dat de pot de bumpy ride in onze tassen op de boot zal overleven op de terugweg.
Met een volle buik stappen we op de scooter voor wat sightseeing op het eiland. Onze eerste plek is de Overlap Stone. Een bijzonder natuur fenomeen. Op wonderbaarlijke wijze ligt een gigantische rots bovenop een andere rots. Hoe dit is ontstaan en hoe het zo blijft staan is een mysterie. Terwijl wij een paar fotootjes schieten horen we bekende stemmen achter ons. Ha! Elisa en Robert. Wat een toeval. We wisten niet van elkaars planning vandaag. We besluiten om de dag verder samen op tour te gaan.
We lunchen op een plek hoog op een berg met fantastisch uitzicht over het eiland en de zee. Hierna bezoeken we de Magic Gardens. Het is een kleine verzameling Boeddha beelden die een beetje uit de hand is gelopen. Uiteindelijk eindigen we de dag op het strand. We nemen een duik in de über-blauwe zee en besluiten daarna dat het tijd is voor een biertje. Na bier is het tijd voor het avondeten. We hebben een perfect, goedkoop tentje gespot waar ze Khao Soi op de kaart hebben. Dit was ons lievelingseten in Noord-Thailand en is amper verkrijgbaar hier in het Zuiden. Het was zo lekker dat beide Roberts na hun eerste portie Khao Soi er nóg 1 bestellen. De eigenaresse vraagt lachend nadat ze beide hun 2e portie hebben verorberd of ze er nog 1 willen. Nee, maar we komen morgen zeker terug!
Dag 86: Een dagje tempels bezoeken op Samui
Na een ontbijtje (tosti) te hebben gescoord bij onze lievelingswinkel (7-eleven) gaan we weer een dagje toeren over het eiland. We bezoeken de Big Buddha Tempel, een indrukwekkend gouden beeld van Buddha waarbij je een mooi uitzicht hebt over zee. Hierna rijden we verder naar het volgende tempelcomplex. We zien hier nog een aantal indrukwekkende beelden. Onder andere een van een Boeddha met 18 armen.
Na wat cultuur te hebben gesnoven rijden we naar een plekje waar Lisanne 8 jaar geleden al eens was. Als we aankomen blijkt dat we hadden moeten reserveren want het is een heuse trekpleister. Destijds was het nog aardig onontdekt maar momenteel is er een heel resort om heen gebouwd. Na 40 minuten wachten is er een tafeltje vrij voor ons. Het uitzicht is nog steeds fantastisch. En zo genieten we een tijdje van een pizza en een biertje. Wat hebben we het ook slecht.
Dag 87: Op naar het beroemde Koh Phangan
Na een korte bootreis komen we aan op het 3e eilandje dat we aan de Oostkust van Thailand gaan bezoeken. Koh Phangan. In Thailand staat er een activiteit heel hoog op de lijstjes van alle backpackers. Dat is de Full Moon Party bezoeken. Iedere maand, tijdens volle maan, wordt het strand van het eiland Koh Phangan omgetoverd tot een soort festivalterrein. Gemiddeld komen er per keer 10.000 tot 30.000 bezoekers op af.
Toen wij twee maanden geleden een hapje aan het eten waren met Elisa en Robert in Luang Prabang (Laos) besloten we spontaan met z’n 4-en te gaan. Het is verschrikkelijk moeilijk om een betaalbare accommodatie te vinden en dus boekten we een van de weinig overgebleven hotels. Behoorlijk overpriced als je kijkt wat we ervoor krijgen, maar we snappen dat dit een gevalletje van vraag-aanbod is. Daarnaast houden we ons hart vast want dit hotel heeft vreselijke recensies en scoort een 4 van 10 op Booking.com.
En dus zijn we alle 4 behoorlijk zenuwachtig als we inchecken. Maar we worden ontzettend hartelijk ontvangen. We krijgen zelfs een gebakje bij aankomst. Ook zijn de kamers helemaal in orde en ligt het op steenworp afstand van het strand waar het feest der feesten plaatsvindt. We besluiten alvast een kijkje te nemen waar het morgen helemaal los zal gaan en nemen plaats op een zitzak op het strand. We nuttigen de nodige biertjes en bouwen zelf al een kleine pre-party.
Wat past er nou beter bij bier dan een schnitzel? We eten in de avond bij Mama’s Schnitzel waar we voor ons gevoel de beste schnitzels ever eten (wellicht niet geheel objectief vanwege de hoeveelheid alcohol in ons lijf). Hierna nemen we nog een kijkje op het strand en zien we een aantal vuurshows. Robert, heldhaftig als hij is, waagt zich aan het brandende springtouw. Hij laat zijn skills zien en brengt het er zeer goed vanaf!
Dag 88: De beroemde Full Moon Party
We hebben heerlijk geslapen en halen wederom ons ontbijt bij onze lievelingswinkel. We besluiten met z’n 4-en onze krachten vandaag te sparen. We hebben immers nog een lange, zware avond voor ons. Het hotel waar we slapen heeft een deal met een resort aan het strand. We mogen daar dus kosteloos gebruik maken van het zwembad. En daar maken we dankbaar gebruik van.
In de avond leggen we een goede bodem met een Indiaase maaltijd. Hierna kopen we een paar potjes “glow in the dark” verf, waarmee iedereen over een paar uurtjes beschilderd rond zal lopen. Bij het hotel verven we erop los onder genot van een paar biertjes. Net nadat we hebben besloten dat we zo richting het strand willen voor het feest voelen we ineens dikke druppen uit de lucht vallen. Binnen een minuut barst het los en krijgen we een tropische regenbui op ons dak. Er klinkt een gigantische knal en plots is het hele eiland donker. Dit is trouwens niet zo gek, want de bedrading laat soms te wensen over. Al een paar keer kwamen we knetterende elektriciteitsplan tegen waar de vonken vanaf spatten. En dus is het niet zo gek dat het stroom eraf vliegt nadat er een plens regen overheen komt.
We besluiten onze pre-party te verplaatsen naar binnen en het is tijd voor karaoke. Verschillende Nederlandse hitjes passeren de revue. We schreeuwen zo hard dat de mensen op het strand waarschijnlijk met ons mee kunnen genieten (daar is toch geen muziek meer door de stroom die is weggevallen). Plots komt de eigenaresse van het hotel in onze deuropening staan. We vragen of we iets stiller moeten doen maar ze vindt onze gezelligheid geweldig!
Als het een uur later droog is en de stroom af en aan weer aanspringt (en vervolgens met een knal er weer uit gaat) wagen we ons naar het strand voor het feest. De muziek is goed, de drank smaakt nog beter en we dansen erop los tot in de vroege uurtjes.
Dag 89: The day after
Brakdag. We slapen uit en doen helemaal niets. De stroom is er nog steeds (of weer) af en dat betekent dat we niet zoveel kunnen. We kunnen niets opladen en hebben geen warm water om te douchen. In de 30 minuten dat de stroom er weer even op is slagen we er in een warme douche te nemen. Maar al vrij snel daarna vliegt de stroom er weer uit.
In de avond eten we bij kaarslicht bij een restaurantje om de hoek. De eigenaar geeft aan dat het regelmatig gebeurt dat de stroom eruit ligt, maar zo lang als nu heeft hij nog niet vaak meegemaakt. Hebben wij weer haha! Maar, het is toch onze laatste dag en we hoeven verder niet zoveel te doen. Gewapend met zaklampen en kaarsjes in de keuken wordt in het donker het eten voor ons bereid.
Als we terugkomen op de kamer komen we erachter waarom dit hotel een 4 scoort op Booking.com. Er loopt een gigantische kakkerlak op de muur. En met gigantisch bedoelen we ook echt gigantisch. Zo groot als een wijsvinger ongeveer. Getverdemme. Lisanne slaakt een kreet en het beest begint alle kanten op te rennen. We springen op het bed en raken het beest uit het zicht. Zo kunnen we nooit slapen. We moeten en zouden het beest vinden vanavond. Tegelijkertijd komt er uit de kamer naast ons ook een gil. We nemen een kijkje en Elisa vertelt in pure paniek dat er een kakkerlak over haar hoofd liep. En dus gaan beide Roberts op kakkerlakkenjacht. Na een operatie van een half uur zijn beide kamers (hopelijk) weer ongediertevrij. Maar je kan je voorstellen dat we niet heel rustig gaan slapen vanavond.
Dag 90: Tijd om de eilanden te verlaten
De afgelopen 16 dagen spendeerden we op eilandjes samen met Elisa en Robert. En vandaag is het tijd om afscheid te nemen. We gaan allebei een andere kant op. Wij blijven nog even in Thailand en zij reizen verder naar Sumatra.
Voor ons is het na 2,5 week eilandjes, strand, zon en zee tijd voor de jungle. Wij reizen namelijk naar Khao Sok, een van de oudste regenwouden ter wereld. We reizen 4 uur op de boot, een uur in een bus en dan nog eens 2 uur in een minivan. En dus zijn we blij als we om 16.00 uur aankomen in het dorp Khao Sok. We slapen hier in een heerlijk hutje midden in de jungle. Wat een prachtig plekje! Morgen gaan we een overnachtse tour doen en dus pakken we een kleinere tas in die we mee kunnen nemen. De grote backpacks kunnen we gelukkig in het hotel laten.
Dag 91: Lisanne haar ergste nachtmerrie komt uit
Na een nacht vol met geluiden waarvan je je afvraagt wat voor beesten er allemaal rondlopen rondom je hutje worden we moe wakker. Om 8 uur worden we opgehaald voor de tour. We varen met een boot een uur naar de meest afgelegen plek waar we tot nu toe zijn geweest. Midden op het meer in het nationale park Khao Sok drijven een paar hutjes op het water. En daar gaan wij vanavond slapen! Het is heel erg basic. Er ligt een matje op de grond, we hebben geen bereik en geen stroom.
Na het inchecken maken we een tocht door de jungle. Onderdeel van deze tocht is het bezoeken van de Nam Talu grot. En dit is iets heftiger dan we hadden voorgesteld. Door een kleine opening klimmen we de grot in waar we direct tot onze enkels in het water staan. We moeten ons door kleine rotsspleten manoeuvreren en uiteindelijk zelfs delen zwemmen. Het is zo diep dat we niet kunnen staan en er is een dikke stroming van de watervallen voor ons. Bij een aantal watervallen moeten we ons tegen de stroming in omhoog hijsen. Het klinkt enger dan we het op het moment zelf vinden trouwens. Achteraf moeten we er wel even om lachen, want als we hadden geweten dat we kopje onder in een grot zouden zwemmen en we omhoog moesten klauteren bij watervallen in het pikkedonker hadden we het waarschijnlijk niet gedaan.
Maar het klauteren en zwemmen is nog niet het ergste. We komen namelijk uiteindelijk in de spider area. Wat blijkt? Hier leven miljoenen, of nee, miljarden gigantische spinnen. Zo groot als je hele hand. En ze lopen overal. Echt overal. Als we naar beneden kijken lopen ze bij wijze van gewoon over onze voeten heen. We zijn op dit moment in Lisanne haar ergste nachtmerrie beland. Dus het lampje uit, niet kijken en gewoon doorlopen is haar motto.
Eenmaal uit de grot lopen we nog een uur door de jungle terug naar de boot. We zien veel aapjes en mooie vogels. Maar plots horen we de stem van de gids overslaan en wijst hij naar een deel omgevallen bamboebomen. Hij zegt dat dit er gisteren nog niet lag. Dit zijn niet zomaar omgevallen bamboebomen, deze zijn omvergelopen door olifanten. Hij speurt de grond af naar sporen en vindt er uiteindelijk een aantal. We zien de gigantische voetsporen die inderdaad alleen van een olifant kunnen zijn. De groep weet niet of we nou enthousiast moeten zijn of doodsbang. Want de gids lijkt ook lichtelijk in paniek. Hij heeft hier al jaren geen sporen meer gezien. Maar deze zijn zo vers dat het hooguit een paar uur geleden kan zijn dat de groep olifanten hierlangs is gekomen.
Dag 92: Jungle trekking dag 2
Gisteravond hebben we met z’n allen heerlijk gegeten. De familie die deze hutjes op het water beheren hebben een waar feestmaal gekookt. We hebben met z’n allen (17 man in totaal) genoten van het huisgemaakte eten en kijken allemaal terug op een geslaagde dag.
De volgende ochtend hebben we de wekker vroeg staan. We willen namelijk de zonsopkomst bekijken. Maar helaas blijft de zon achter de wolken zitten en zien we niet de mooie oranje gloed zoals normaal. Toch blijft het een bijzondere ervaring om vanuit je hutje direct op het water te kunnen genieten van zoiets.
Om 07.00 uur doen we een ochtend safari. We zien slingeraapjes en wilde bizons. Ook zien we in de verte een neushoornvogel en genieten we verder vooral van de prachtige ochtenddauw die nog over de jungle hangt. Wat een fantastische manier om wakker te worden!
Aan het einde van de ochtend is het helaas alweer tijd om uit te checken. We varen weer door het fantastische landschap terug naar de pier. De uitzichten op het meer doen ons denken aan Halong Bay. Overal de mooie karstgebergten die torenhoog uit het water rijzen. Khao Sok was een geweldige ervaring na de zon, zee en strand van de afgelopen weken. Eenmaal terug aan land nemen we de bus richting Krabi.
