Dag 101: Streetart en dichte tempels
Vandaag gaan we doen waar Georgetown bekend om staat: een stadswandeling om de beroemde streetart te bekijken! Maar eerst gaan we op zoek naar Roti Canai als ontbijt. En dat is lastiger dan verwacht. Doordat de populatie Indiers en Chinezen groot is, zijn er niet veel lokale Maleisische gerechten te vinden. Uiteindelijk vinden we een tentje op een straathoek waar we onze lievelingscombi (roti met ei en kaas) bestellen.
Toen in 2012 een bekende kunstenaar Ernest Zacharevic de opdracht kreeg om de historische binnenstad op te vrolijken met zijn kunst had niemand verwacht dat dit dé identiteit van Georgetown (Penang) zou worden. Google je Georgetown dan krijg je streetart. Gewapend met een plattegrond lopen we de stad door en het is nog een hele zoektocht om alle kunstwerken te spotten. De meeste zitten namelijk verstopt in de smalle, historische straatjes.
Maar er zijn niet alleen maar muurschilderingen te bewonderen. Want wat een kleurrijke stad is dit. Overal spot Lisanne tegeltjes die ze ook in huis wil. En er zijn zoveel fotogenieke hoekjes, straatjes en plaatjes te vinden. Het is een heus walhalla voor een fotoliefhebber. En dus wordt de camera amper weggelegd. Een heerlijke sfeervolle stad!
Na de wandeltocht pakken we de lokale bus naar de Kek Si Lok tempel. Deze ligt zo’n 50 minuten rijden vanuit Georgetown. Dit is een groot, indrukwekkend Chinees tempelcomplex. En omdat het bijna Chinees Nieuwjaar is, zou deze extra versierd zijn. We kwamen gisteren een stel Duitsers tegen, die op Langkawi in het appartementje naast ons zaten. Zij stonden op dat moment op de bus naar de tempel te wachten en vertelden ons dat deze in de avond geopend zou zijn met extra lichtjes vanwege het Chinese Nieuwjaar. En dus was dat ook ons plan.
De buschauffeur denkt er echter anders over. Zo’n 2 km voor de tempel begint de chauffeur te roepen dat wij (enige toeristen) eruit moesten. Hij zou namelijk de halte van de tempel overslaan omdat deze gesloten is. Verbaasd kijken we elkaar aan en de enige optie is uitstappen. We proberen nog een Grab te boeken, maar die zijn zo ver buiten de stad niet beschikbaar. En dus zit er maar 1 ding op. Lopen. Op dat moment (naïef als we zijn) denken we nog dat de chauffeur het vast fout heeft. Hij zal wel niet op de hoogte zijn van de extra ruime openingstijden voor het Chinese Nieuwjaar. Maar eenmaal aangekomen bij de tempel vertelt de beveiliger ons dat we de zoveelste toerist zijn die hier komt voor de avondopening. Dit is dus een broodje-aap verhaal.
We balen als een stekker. Want morgen gaan we Georgetown alweer verlaten en we kunnen de tempel dus niet meer bezoeken. Lisanne spot een hotel met een dakterras erbovenop dat een goed uitzicht heeft op de tempel. Dus besluiten we het erop te gokken of we daar wellicht iets mogen drinken zodat we alsnog een mooi uitzicht hebben. Dit lukt en we zien alsnog de waanzinnige tempel met lampjes én hebben we een fantastisch uitzicht over Georgetown. We raken aan de praat met een ander stel die Lisanne toevallig herkent van Instagram. Het zijn Canadese influencers en ze reizen de hele wereld over. Nadat we samen een drankje drinken bieden ze ons een lift aan terug naar Georgetown. We maakten ons al zorgen over hoe we terug zouden komen. Aangezien de bus hier niet meer komt en er geen taxi te vinden was. En dus accepteren we het aanbod dankbaar.
Dag 102: Op naar Ipoh
Net op de dag dat we vroeg op moeten en we de bus moeten halen (want alle bussen zijn volgeboekt vanwege het Chinese Nieuwjaar) verslapen we ons. De bus vertrekt vanaf Buttersworth en dus moeten we eerst een boot nemen om 08.30 uur. We schrikken om 08.00 uur wakker. Waar we normaal gesproken ellendig lang doen over onze tassen inpakken staan we nu binnen 10 minuten beneden, bepakt en bezakt, te wachten op een taxi. We moeten een sprintje trekken om net op nippertje de boot te redden. Pff. Kantje boord.
De buschauffeur heeft haast en wil waarschijnlijk op tijd thuis zijn vanwege de feestdagen. We komen namelijk ruim een uur voor de oorspronkelijke aankomsttijd aan in Ipoh. We checken in en gaan de stad verkennen. We hebben maar 1 dag hier en de stad is niet heel groot dus dat moet te doen zijn. Er is een groot contrast tussen het centrum en de rest. Waar de rest van de straten vooral vol vuilnis en ratten zit, is het centrum brandschoon en hip. We lopen over een marktje waar we voor het eerst sinds de reis een spelletjeswinkel zien. En dus, als spelletjesliefhebbers, kunnen we het niet laten om onze collectie uit te breiden. We eindigen met het Monopoly kaartspel en Phase10.
Ook hier in Ipoh vinden we weer veel streetart. Waarschijnlijk dacht Maleisië na het succes in Georgetown dat ze het overal maar moeten toepassen. En dus doen we ook hier een kleine streetart tour en zien we weer leuke dingen. We sluiten de avond af met pizza en uiteraard een spelletje Phase10.
Dag 103: Herenigd met onze reisvrienden in de Cameron Highlands
Het is oudejaarsdag vandaag, tenminste volgens de Chinese kalender. Het jaar van het Konijn komt eraan. Niet ons jaar. Want wij zijn allebij Haan volgens de Chinese sterrenbeelden. Maar op een feestdag ontbijt je natuurlijk met taart! Daarnaast belooft het een leuke dag te worden want we gaan naar de Hooglanden van Maleisië om daar onze reisvrienden Elisa en Robert weer te zien.
We nemen de taxi naar het busstation, dat overigens meer op vliegveld Eelde lijkt. Je moet boarden met je busticket en komt in een soort ruimte te zitten met verschillende gates. Overal hangen borden met vertrektijden en het wordt omgeroepen als je moet instappen. Het is mega druk. Iedereen gaat waarschijnlijk op pad om familie te bezoeken of om juist de drukte in de stad te ontvluchten. Want heel Maleisië is vrij. Elisa en Robert laten ons weten dat ze (wegens uitverkochte bustickets) noodgedwongen een taxi hebben moeten nemen vanuit Kuala Lumpur en ze hebben 7 uur gedaan over een ritje dat normaal gesproken maar 3 uur duurt. Overal is file.
Ook wij maken ons enige zorgen als onze bus niet op de afgesproken tijd verschijnt. 10 minuten daarna een melding op het bord: delayed. Uiteindelijk wachten we 2 uur en kunnen we gelukkig alsnog vertrekken. Onze rit valt mee. Na 2 uur komen we aan in Cameron Highlands, waar het even schrikken is als we de bus uitstappen. De temperatuur is gedaald tot zo’n 16 graden en het plenst. En dus trekken we de poncho’s aan en lopen we naar het hotel. In de avond eten we met z’n 4-en Indiaas en hebben we weer genoeg bij te praten over onze avonturen de afgelopen weken. Tot in de late uurtjes kletsen we, spelen we spelletjes en maken we een planning. Heel gezellig om weer samen te zijn!
Dag 104 & 105: De Hooglanden, veel regen en file
De volgende ochtend ontbijten we samen met brood, pindakaas en chocopasta. Het voelt een beetje als kamperen. Maar op Nieuwjaarsdag zijn alle winkels dicht en dus hebben we gisteravond al dit ontbijtje ingeslagen. Vandaag gaan we met z’n 4-en op pad om de theeplantages te verkennen. Omdat het weer echt bagger is (non-stop regen) hebben we een auto gehuurd. Maar de hoteleigenaar waarschuwt ons al dat het geen goed idee is omdat er overal file zal staan.
De eerste stop is Cameron Valley, waar je uitkijkt op een hele grote theevallei. Het ziet zwart van de mensen. Het lijkt alsof heel Maleisië naar de Cameron Highlands is gekomen. We schieten snel een fotootje als theezakje (tenminste dat moet het voorstellen, we zien het zelf niet echt). Maar hierna zijn we er al gauw zat van en rijden verder naar het Jim Thompson Hotel, een luxueus Brits landhuis dat is omgebouwd tot hotel. Het is slechts 8 km rijden maar we doen er ruim 1,5 uur over. De hoteleigenaar had toch gelijk. Maar het regent nog steeds pijpenstelen dus op de scooter was ook niet heel relaxt geweest. En we vermaken ons prima met karaoke zingen in de auto. We wilden gaan high-teaen maar het blijkt dat we daar nog te vroeg voor zijn. En dus gaan we uitgebreid lunchen en vullen we de rest van de dag met ons nieuw lievelingsspel: Monopoly het kaartspel.
De regen gooit wel roet in onze gezamenlijke vakantie in de hooglanden. Omdat het allemaal buitenactiviteiten zijn kunnen we niet veel meer dan hopen dat er een droog moment komt. De volgende dag staan we dan ook extra vroeg op zodat we op tijd (voor de file) naar de BOH plantages kunnen. Om 8 uur vertrekken we en we rijden voor alle drukte aan naar de plantages. Het is zowaar droog! En we hebben een waanzinnig uitzicht over de vallei en groene theevelden. We bestellen een kannetje thee met gebak en zijn blij dat we toch nog de mooie plantages hebben gezien
In de middag gaan we dan eindelijk wel high-teaen bij het Britse hotel. Het is een sjieke bedoeling (zitten we dan in onze backpacker-outfitjes met afritsbroeken en basic t-shirts). Etagères gevuld met sandwiches, gebakjes, scones en fruit gecombineerd met thee van de plantage waar we vanochtend waren. We kunnen het niet laten om nog een spelletje Monopoly te spelen tussendoor. Het was een geslaagde dag!
Dag 106 & 107: Op naar de hoofdstad, Kuala Lumpur
Het is tijd om Cameron Highlands weer te verlaten. We nemen de bus, samen met Elisa en Robert, naar de hoofdstad Kuala Lumpur. Na 3 uur in een bus waarvan de chauffeur het gaspedaal wel kan vinden zijn we blij (en misselijk) als we aankomen. Wij kijken al een tijdje uit naar Kuala Lumpur, niet zozeer vanwege de stad (uiteraard ook heel mooi) maar omdat we hier in een super chill appartementje zullen overnachten.
We hebben 5 nachten in een heerlijk, luxe appartement. De hoogtepunten voor ons zijn toch wel: een apart toilet, een eigen wasmachine, een bank (!!), een uitgebreide keuken en sinds tijden weer even wat leefruimte in plaats van een hokje met enkel een bed erin. In Kuala Lumpur is het aanbod appartementen op Airbnb zo groot dat het niet duurder is dan een hotel. En daarnaast heeft ons appartementencomplex ook een zwembad op het dak met uitzicht op de Petronas Towers en een gym. Spoiler: van dat laatste hebben we geen gebruik gemaakt.
De dag erna doen we niet veel meer dan heel veel kleding wassen. Het is bizar hoe blij we worden van een nieuwe Samsung wasmachine haha! Het voelt zo bevredigend om de hele inhoud van onze backpacks voor het eerst op reis eens goed te wassen. Tussen de wasjes door chillen we lekker op de bank (dit hebben we gemist hoor) en kijken we asociaal veel tv. Wat een perfecte dag!
In de avond staat er iets minder leuks op het programma. We moeten afscheid nemen van Elisa en Robert. De afgelopen maanden zijn we elkaar zo vaak tegengekomen. De eerste paar keren waren toevallig. Daarna klikte het zo goed dat we besloten samen de feestdagen te vieren en een tijdje samen te reizen. En dus hebben we met z’n 4-en hele leuke momenten beleefd en gedeeld. We sluiten onze reis samen af met een borrelplank, pizza’s, 2 flessen rosé en heel veel goede verhalen en herinneringen.
Dag 108 t/m 110: Van Chinatown tot een Hollands AVG-tje
Tot nu toe hebben we bijna alleen nog maar de binnenkant van ons appartement gezien en dus willen we vandaag iets van Kuala Lumpur gaan zien. We bezoeken het Sultan Abdul Samad gebouw, een overheidsgebouw in prachtige koloniale architectuur. Vervolgens lopen we richting China Town waar je een Aliexpress live gevoel krijgt. Overal vliegen de Gucci tassen en Rolexen je om de oren. Na een paar uur slenteren is het tijd voor koffie.
We zoeken een grote supermarkt want we willen zelf gaan koken. We hebben immers een mega keuken tot onze beschikking. En waar we nou zin in hebben na 4 maanden reizen? Gewoon Hollandse pot. En dus worden er aardappelen, boontjes en gehakt gekocht voor de gehaktballen. Alleen de geur al tijdens het koken deed ons het water in de mond lopen. Wat ging dit maaltje er goed in. Een echt Hollands AVG-tje met een niet-Hollands uitzicht.
De dagen erna bestaan uit bankhangen, wasjes draaien, pannenkoeken bakken en spelletjes spelen. Het voelt als een pauze tijdens onze reis. Even niet de druk van het verder reizen en even alle faciliteiten binnen handbereik. Ondanks dat het natuurlijk ongekende luxe is dat we elke dag uiteten gaan (2 of 3 keer per dag voor ontbijt, lunch en diner) begint dat soms ook te vervelen. Soms hebben we in de avond geen zin meer om eropuit te gaan en dat kan nu. We bakken een eitje of eten pannenkoeken en het is heerlijk relaxt.
Dag 111: Sightseeing day
Het is tijd om uit te checken uit ons uber-chille appartement. Het bevalt ons goed in Kuala Lumpur en we hadden al vrij snel bedacht dat we nog iets langer willen blijven. We hebben 5 dagen de tijd genomen om bij te komen, te relaxen en vooral niet te veel te doen. En dus willen we nog een paar dagen extra om ook de stad te verkennen, want om eerlijk te zijn hebben we dat nog niet zoveel gedaan.
We boeken een ander appartement omdat de prijs van ons huidige appartement is verdubbeld. En dus moeten we vandaag verhuizen. We moeten om 11.00 uur uitchecken en kunnen om 15.00 uur in ons nieuwe appartement. We huren een auto om de tijd te overbruggen, onze tassen te stallen en kunnen we direct een aantal hotspots buiten de stad opzoeken. We hebben een religieuze dag vandaag want er staat een Hindoeïstische tempel, een moskee en een Chinese tempel op de planning.
We beginnen bij de Batu Caves, een Hindoeistisch complex met een gigantisch gouden Boeddhabeeld ervoor. Als we aan komen rijden zien we direct wat voor chaos het hier is. Wat een enorme drukte. De hele Indiase bevolking die in Maleisië woont lijkt hiernaartoe gekomen te zijn voor een feestdag. Met enorm veel lawaai en geschreeuw zijn er optochten en het gaat er wild aan toe. De mensen in de optocht dragen allerlei metalen dingen met zich mee, die met haken in het lichaam vast zitten. Het ziet er allemaal heel luguber uit. En de meesten lijken ook niet meer nuchter. Het is een bijzonder, intrigerend spektakel om te zien. We besluiten de mensen de ruimte te geven voor hun feestdag en gaan na 1 fotootje weer verder.
De volgende stop is de moskee. Als de beveiliger ons ziet lopen worden we direct apart genomen. We krijgen het meest hartelijke ontvangst wat we ooit hebben gehad. Ze zijn blij dat wij als toerist zijnde geïnteresseerd zijn in een bezoekje aan hun moskee. We worden in gepaste kleding gehesen: Lisanne krijgt een gewaad en hoofddoek en Robert een gewaad waardoor hij net een dokter lijkt met bijpassend mondkapje (haha).
Vervolgens worden we ruim 3 uur lang rondgeleid door een stel vrijwilligers. Het zijn man en vrouw en ze vertellen ons alles over de moskee en de Islam. Net als wij binnen zijn gaat er grote bel en zeggen ze dat het tijd is voor het middaggebed. We mogen het gebed bijwonen in de gigantische hal en kunnen alle vragen stellen die op onze lippen branden. We weten allebei eigenlijk heel weinig van de Islam en het is echt leuk om zo een inkijkje te krijgen. Het stel neemt erg ruim de tijd (op den duur waren we er wel een beetje klaar mee) maar nogmaals, zo hartelijk als hier zijn we nog nooit ontvangen. We hoefden geen entree te betalen en ook geen donatie te geven voor de rondleiding. Moe van alle info staan we na een paar uur weer buiten.
De laatste stop is de Chinese tempel en dat is echt een plaatje. Wauw! Alsof je ineens in China bent. De tempel is prachtig versierd met rode lampionnen en het is zo’n kleurrijk, sfeervol geheel. We kijken onze ogen uit. Door het vele relaxen de afgelopen dagen zijn we totaal gesloopt door een dagje sightseeing. We rijden naar ons nieuwe appartement en hebben wederom een heerlijk plekje.
Dag 112 & 113: laatste dagen in Kuala Lumpur
Onze laatste twee dagen in Kuala Lumpur vullen we met slenteren door de stad. We bezoeken een aantal keren de gigantische malls waar de stad vol mee staat. En vergapen ons meerdere malen aan de indrukwekkende Petronas Towers. We gaan een keertje bowlen (we bakken er helaas niet zoveel van) en sluiten Kuala Lumpur af met een uitgebreide borrelplank en een goed glas wijn. Wat een heerlijke stad en op naar Melaka!
