Dag 46: Welkom in Hanoi en Oranje!
We zijn in Hanoi! Even weer een grote stad waar iets meer faciliteiten zijn dan we de afgelopen 2 weken hebben gehad (we brengen direct 7 kg wasgoed naar de wasserette). Luang Prabang was de laatste grote stad waar we waren. Daarna was het vooral back to basic. En we merken dat onze standaarden veranderen bij het uitzoeken van een hotel. Bij het boeken van een hotelkamer kijken we tegenwoordig eerst naar de badkamer die erin zit. De afgelopen weken hebben we bijna alleen maar badkamers gehad waarbij de douchekop letterlijk boven de wc hangt. En dus sta je te douchen boven je toilet en is het een groot waterballet in deze niet al te hygiënische ruimte. En als we geluk hadden werkte het putje goed en liep het water weg. Maar zeer regelmatig stonden we op den duur tot onze enkels in het water. En op dat moment vooral niet te veel nadenken over wat voor bacteriën er rondom je enkels drijven. En dus zijn we blij dat we een hotel hebben geboekt in ons budgetklasse met een douchecabine (dit zijn onze geluksmomentjes haha).
Maar een badkamer met douchecabine was natuurlijk niet het enige waar we naar uitkeken in Hanoi. Deze stad staat bekend om haar charme, de streetfood en gezelligheid in het oude deel van de stad. En laten we ook nog eens onze inmiddels vrienden Robert en Elisa weer tegenkomen.
In de middag doen we een walking tour met een gids door de stad samen met Elisa en Robert. In een groepje maken we kennis met de stad. Hanoi is een grote chaos, maar wel een hele gezellige. Er zijn minstens zoveel scooters als inwoners en dat zijn er ongeveer 8,5 miljoen. We lopen langs de belangrijkste hoogtepunten in de stad. We gaan onder andere naar de beroemde tempel die op een klein eilandje op het meer is gebouwd. Hier loopt de beroemde brug naar toe. Lisanne heeft meer aandacht bij de lokale kat die hier al 6 jaar (!) woont dan bij de tempel.
En we gaan naar een van de bekendste bruggen in Vietnam, de Long Bien brug. Deze werd ontworpen door Gustave Eiffel (van de Eifeltoren weet je wel?). Volgens de tourgids is deze brug de meest gebombardeerde brug allertijden. Als laatste stop gaan we naar het café waar de egg coffee werd uitgevonden. Deze koffie werd bedacht in Hanoi toen er schaarste was in melk. De uitvinder verving de melk voor eigeel. Tegenwoordig wordt de koffie gemaakt met eigeel, suiker en gecondenseerde melk. Het idee dat er ei in onze koffie zit moeten we even aan wennen maar de smaak is echt heel goed!
In de avond is het tijd voor Oranje! Nederland moet voetballen. We spreken met Robert en Elisa af om te gaan hotpotten (fonduen in bouillon). We nemen plaats op een paar kleine rode krukjes midden in beer street Hanoi.
Na niet al te lang roept de eigenaar plots dat we moeten verplaatsen. We moeten opstaan en de tafel wordt voor onze neus ingeklapt en de stoeltjes nog net niet onder onze kont weggetrokken. “Police! Police!” roept de vrouw naar ons. En wat er de komende 10 minuten gebeurt snapt werkelijk niemand. Er komt een auto de straat ingereden met een hele horde politieagenten. Door de megafoon klinken boze stemmen (voor ons onverstaanbaar helaas) en alles wat nog op straat staat wordt in de laadbak van deze politietruck gesmeten.
Het blijkt dat op random momenten de politie dit soort controlerondes doet. Het terras mag namelijk niet op de openbare weg staan. En dus als de politie ziet dat je terras op de weg staat moet je een flink bedrag aftikken. En alles wat er nog staat (zoals tafels, stoelen en eten en drinken) neemt de politie gewoon mee. Het is een stukje machtsvertoon van de Vietnamese politie. Wij aanschouwen het vol ongeloof. Nadat de politie uit het zicht is worden de tafeltjes weer uitgeklapt en kunnen we verder met eten op de straat. Vietnamese logica.
Met z’n 4en in onze Oranje shirtjes maken we al gauw contact met andere Nederlanders. Iedereen in Oranje shirtjes roept bemoedigende woorden naar elkaar en de sfeer is gezellig! We verplaatsen naar een bar die we getipt kregen door mensen op Instagram. Daar zouden alle Nederlanders vanavond heen gaan. En dat klopte. Want binnen no-time was de bar gevuld met bijna alleen maar Oranje shirtjes. Het doelpunt dat al gauw viel zorgde voor 1 groot feest in de bar! Wat een ervaring en wat een gezelligheid zo aan de andere kant van de wereld. Helaas weten we allemaal hoe deze wedstrijd afliep en dropen we om 1 uur lichtelijk teleurgesteld af naar ons hotel.
Dag 47: Sightseeing door hectisch Hanoi
Vandaag hebben we een rustige dag in Hanoi. We slenteren op ons gemakje door de stad en vinken nog een aantal highlights af. Zo bezoeken we de Franse kathedraal en lopen we richting de oude gevangenis. Er is nog een klein deel bewaard van de oude gevangenis, ooit gebouwd door de Fransen, en daar is nu een museum in gevestigd.
In de tijd van de Fransen werd deze gevangenis vooral gebruikt voor Vietnamese politieke gevangen. Dus Vietnamezen die zich afzetten tegen het regime. En daar is dan ook een heel groot deel over terug te vinden in het museum. Het museum is echt gemaakt vanuit het perspectief van de Vietnamezen over deze tijd. De Franse tijd wordt namelijk weergegeven als zeer ernstig, mensonvriendelijk en gewelddadig.
Slechts een heel klein deel van het museum is gewijd aan de Vietnamese tijd van de gevangenis. Een tijd later, tijdens de inval van de Amerikanen, werd de gevangenis gebruikt door Vietnam voor Amerikaanse gevangenen. En deze periode wordt door de Vietnamezen weergegeven als zeer vriendelijk. Ze schetsen eigenlijk dat het meer een opvanghuis is dan een gevangenis. Ze laten vooral foto’s zien van hoe leuk de Amerikanen het hier hadden. Foto’s waarop ze brieven van thuis krijgen, foto’s waarop de Amerikanen de Kerstboom versieren, foto’s waarop ze lachend poseren met journalisten, foto’s waarop ze zelfs cadeaus krijgen.
Het lijkt een gezellige boel te zijn geweest in deze “gevangenis”. Maar de Amerikanen gaven deze plek de sarcastische bijnaam het “Hanoi Hilton” en volgens hun geschiedenis was het hier absoluut geen pretje. Op dit moment merken we dus heel goed dat we in een communistisch land zijn waar niet alles wordt laten zien zoals het is gebeurd.
Na de gevangenis is het tijd voor de beroemde train street in Hanoi. De trein rijdt hier bijna letterlijk over je voeten door de nauwe straatjes. Tot een tijdje geleden kon je over het spoor lopen, maar door een paar ongelukken is dit nu verboden. Toch zijn de koffietentjes open en word je soms door de eigenaren naar binnengesmokkeld. En dit lukt ons ook, ondanks de strenge beveiliging rondom het spoor. We settelen in een cafeetje langs het spoor en zien de trein op nog geen 30 cm van ons voorbij rijden. Leuk om te zien!
In de avond slenteren we over de Night Market en komen we aan bij een Christmas Street. Deze straat is volledig omgetoverd in Kerst. Alle winkels verkopen Kerstspullen en de Kerstmarkten in Nederland zijn er niks bij. Voor het eerst krijgen we een beetje het Kerstgevoel en we vergapen ons aan alle Kerstartikelen die ze verkopen. Ook voor de locals is dit een attractie want het wemelt hier van de locals die allemaal een instawaardige foto willen schieten.
Dag 48: Halong bay part 1
We pakken vroeg onze tassen in voor iets wat waarschijnlijk de duurste paar dagen van onze hele wereldreis gaan worden. Dit is iets wat in Nederland al hoog op onze bucketlist stond. We hadden al bepaald dat we dit sowieso zouden gaan doen! Een cruise maken door Halong Bay. Halong Bay is een van 7 Wereldwonderen der Natuur. De meerdaagse cruises die je hier kan doen zijn beroemd onder de reizigers. De boten zijn super luxe en dit in combinatie met het uitzicht zorgt voor een paar heerlijke dagen. Het is even diep in onze buidel tasten maar ook wij hebben zo’n 5-sterren, super de luxe, over de top cruise geboekt.
We worden opgehaald in Hanoi door een busje die ons in 3 uur naar Halong Bay brengt. Zelfs dit busje is al ontzettend luxe met elektrisch verstelbare stoelen en extreem veel beenruimte. Om 12 uur is het tijd om aan boord te gaan van onze cruise. De luxe waarmee we worden onthaald (een glaasje limonade, een verfrissend gezichtsdoekje en iemand die persoonlijk je tassen alvast naar je kamer brengt) zijn we niet gewend.
We worden direct uitgenodigd om plaats te nemen in het restaurant. Hier beginnen we met een lunch. We hadden een simpel rijstgerecht verwacht maar de gangen blijven maar komen. Uiteindelijk telde onze lunch 5 gangen. We zijn helemaal onder de indruk!
Na de lunch kunnen we onze intrek nemen in de kamer. En wauw. Met een gigantisch raam waar we vanuit ons bed recht op het water en de rotsformaties kijken. En dan nog een balkon we heerlijk kunnen zitten en genieten van de uitzichten. En dan hebben we het nog niet gehad over het bad (!!!) waar vanuit je ook een prachtig uitzicht hebt.
In de middag staat een activiteit op de planning. Met een bamboeboot varen bij een aantal grotten langs. We varen een tijdje rond en we genieten van de omgeving. Eenmaal terug op onze cruise is het tijd voor Happy Hour en dus bestellen we een paar wijntjes en gaan op het dek spelletjes doen. Om 6 uur worden we uitgenodigd om de kookworkshop bij te wonen en we maken springrolls.
Om 19.00 uur worden we weer verwacht in het restaurant voor het diner. Het diner telde maar liefst 6 gangen. En het eten was zo ontzettend lekker! We hebben al zo lang niet meer zo luxe gegeten. Vaak is het Aziatisch (rijst en groente) of als we Westers eten is het al gauw pizza. Maar biefstuk en een heerlijke soep en salade hebben we al in tijden niet gehad. En ook zoveel eten hebben we al lang niet meer gehad. Het toetje krijgen we amper op en we rollen naar onze kamer. Waar we binnen een half uur in diepe slaap vallen.
Dag 49: Halong Bay part 2
We hebben vandaag een druk programma. Om 8 uur vertrekken we voor een dagtrip naar het eiland Cat Ba. We stappen over op een kleiner bootje die makkelijker door de rotspartijen kan varen. Ruim 2 uur genieten we van de mooiste uitzichten voor we aanmeren aan Cat Ba. Daar stappen we op de fiets om 5 km te fietsen tot we bij het dorpje uitkomen. We bezoeken een paar (gecreëerde) sightseeing plekken zoals een fish spa en een authentiek Vietnamees huis waar we lokale drank proberen (met slangenkoppen erin).
Vervolgens varen we verder naar een rustig plekje waar we kunnen kajakken. We krijgen een uur de tijd om de omgeving te verkennen per kajak. Heel indrukwekkend om tussen de gigantische gebergten te kajakken. Dan zijn wij maar klein! Na het kajakken varen we een stukje verder en leggen we aan voor een strand. We duiken van de boot af en zwemmen naar dit verlaten strandje. Hier kunnen we even chillen en lekker zwemmen.
Onze locale tourguide die met ons mee is vandaag heeft nog nooit gedoken. Dus Robert leert hem samen met een Engelse reiziger duiken. Een beetje sneu wel hoe hij de eerste keer plat op zijn buik in de zee belandt. Maar hij wil niet opgeven en blijft het proberen. Hij wil net zo kunnen duiken als wij zegt hij. Uiteindelijk krijgt hij het aardig onder de knie. Het is trouwens voor het eerst op onze reis dat we in de zee zwemmen! De Zuid-Chinese zee kunnen we in ieder geval afvinken op ons lijstje.
In de avond stond er een gigantisch buffet voor ons klaar. Volledig met kunstwerken gemaakt van watermeloen. Het eten was heerlijk en genieten weer van de luxe! Weer kapot maar voldaan ploffen we op bed na weer een geslaagde dag.
Dag 50: Halong Bay part 3
Het is alweer tijd om uit te checken. 2 nachten is het maximale wat ons budget toelaat. We zouden het nog wel een week kunnen uithouden. In de ochtend kunnen we nog aansluiten bij een tour naar een grot. Maar wij vinden het wel even welletjes. Wij willen ook nog even genieten van de boot. En dus staan we om 7 uur op voor het ontbijt en chillen we de laatste uurtjes lekker op het dek en geniet Lisanne van het bad (heerlijk deze luxe na een tijdje primitief backpacken).
Om 10 uur worden we in het restaurant geroepen voor onze afscheidsbrunch. Er staat weer een gigantisch buffet voor ons klaar. Eigenlijk zitten we nog vol van het diner van de dag ervoor en het ontbijt van vanochtend. Maar tegelijkertijd willen we ook nog even genieten van de luxe. En dus eten we ons weer overvol en genieten van al het lekkers.
Hierna is het tijd om de tassen te pakken en weer van boord te gaan. Wat een ervaring was dit zeg! Het is echt een flinke hap uit ons budget geweest maar we hebben van elke minuut genoten. De uitzichten waren ongelooflijk en we hebben enorm genoten van de luxe die we de afgelopen weken niet hebben gehad. We kunnen in ieder geval zeggen dat het met recht een plek heeft in de 7 Wereldwonderen der Natuur.
We reizen in de middag verder naar Ninh Binh. Dit is ongeveer 3 uur rijden en we checken in in onze homestay. Het is nog geen half jaar geopend en we worden verwelkomd door de zoon van de familie. Samen met zijn ouders en grootouders heeft hij alles zelf gemaakt en runt hij de plek. We krijgen een enorm warm welkom! In de avond is het weer tijd voor Oranje! En dat gaan we weer samen kijken met Elisa en Robert. Dit is voorlopig de laatste keer dat we ze tegen zullen komen, want na Ninh Binh reizen we de komende weken een andere kant op.
We kijken voetbal bij de homestay van Elisa en Robert en we krijgen zelfs een kannetje thee voor bij de wedstrijd. Zo schattig! Ze juichen met ons mee als Nederland scoort en als we een biertje bestellen zorgt de vrouw des huizes ervoor dat we ook chips en nootjes krijgen. Het is net alsof we thuis zijn!
Dag 51: Op een bamboebootje door Trang An en viewpoint Hang Mua
We staan vroeg op omdat er in de middag regen is voorspeld. We huren een scooter en rijden door de rijstvelden naar Trang An Landscape Complex, een werelderfgoed in Vietnam bestaande uit karstgebergten, valleien en steile kliffen aan de rivier. We kunnen kiezen tussen verschillende routes. Wij kiezen voor de combi met grotten en pagoda’s. 3 uur lang roeit een lokale vrouw ons op een bamboebootje door de rivieren van Trang An.
We varen door grotten en liggen regelmatig met onze kin op het bankje voor ons. Af en toe genieten we iets te veel van de omgeving en roept de bestuurster “go down!”. Echt ongelooflijk hoe deze vrouw ons door de grotten navigeert. Ze weet precies wanneer ze moet sturen om ons door de smalle doorgangen te varen.
Deze omgeving wordt ook wel “Halong Bay op het land” genoemd en dat klopt zeker. De uitzichten zijn heel erg indrukwekkend. We varen door het stuk waar de film King Kong is opgenomen.
Na de boottocht is het tijd voor lunch. De lucht is nog blauw en het lijkt niet te gaan regenen en dus besluiten we direct een andere hoogtepunt mee te pakken. Het is weer tijd voor een viewpoint. We rijden naar Hang Mua Viewpoint waar we eerst 500 traptreden moeten trotseren. Vergezeld door de vele berggeiten (die iets makkelijker omhoog klimmen dan wij) lopen we bij de steile trappen omhoog. Halverwege is er een t-splitsing en kan je twee kanten op. Beide gaan naar een ander uitkijkpunt. We besluiten ze allebei te beklimmen.
Bij de eerste klim je naar een kleine tempel gebouwd boven op een berg. Neem je de andere afslag dan klim je naar een draak bovenop een berg. Op de rotsen is een lange draak gebouwd die volgens de locals het gebied beschermt. Je kan bij de draak omhoogklimmen. Het is weer een attractie die in Nederland zeker niet door de veiligheidsinspectie zal komen. Je klimt over puntige rotsen met een gigantische afgrond ernaast. Een misstap en je ligt tientallen meters beneden. Het enige wat je zou moeten beschermen is een dunne ketting als afscheiding. Maar we komen hier voor het uitzicht en die is fantastisch! Zover het oog rijkt zien we de kronkelende rivier tussen de kalkstenen rotsformaties. Wauw! We zijn het erover eens dat dit een van de mooiste uitzichten in Azië moet zijn.
Dag 52: Weggejaagd uit Ninh Binh
We zijn blij dat we gisteren de belangrijkste hoogtepunten hebben gedaan want het weer is omgeslagen. Het regent en de temperatuur is ineens van 30 graden naar 15 graden gedaald. En dat klinkt voor Nederlandse begrippen prima. Maar na 50 dagen zijn we aardig gewend geraakt aan de comfortabele 30 graden. Daarnaast hebben we ook helemaal geen kleding mee voor deze temperaturen.
We lopen richting het centrum en zien ineens iedereen dik ingepakt in winterjassen, mutsen en sjaals. Op straat biedt iedereen mutsen te koop aan en de rekken met winterjassen en dikke truien staan vooraan in de winkel. Jammer genoeg hebben we geen ruimte meer in onze tassen want een dikke trui zou erg welkom zijn op dit moment. Lisanne gaat voor een manicure en in de middag houden we een tv-middag.
De weersvoorspellingen zijn heel slecht voor de komende dagen. En met deze kou en regen zijn de activiteiten die we hier nog wilden doen geen pretje. Dus besluiten we een dag eerder de trein te nemen naar Hué. De trein gaat om 00.30 uur en dus hebben we de hele avond nog. We pakken rustig onze tassen in, gaan lekker uit eten en doen wat boodschappen voor onderweg.
Om 23.30 uur worden we naar het station gebracht. Dit lijkt regelrecht een scene uit een horrorfilm. Het is donker en totaal uitgestorven. De lampen flikkeren en door de wind en regen is het echt spooky. Uiteindelijk worden we vergezeld door 3 dronken locals die ons aan blijven kijken. De gehele setting in combinatie met deze dronken locals maakt de sfeer nogal eng en zou zomaar het begin van een naar verhaal kunnen worden (misschien lezen wij te veel horrorverhalen). Gelukkig komt er om 00.15 uur een personeelslid die het hek van het station opent en de kaartjes controleert.
We hebben de hele cabine voor onszelf en het is boven verwachting comfortabel! Alleen de temperatuur is vreselijk. De airco staat op -58 graden ongeveer. Met enkel een lakentje is het zo ontzettend koud. We snappen niet waarom in Azië in het openbaar vervoer de airco altijd zo koud staat. Dit vindt toch niemand prettig? De locals al helemaal niet lijkt ons.
Dag 53: Regen, regen en nog meer regen in Hué
Om 11 uur komen we aan in Hué, de oude Keizerlijke hoofdstad van het land. Een nadeel: het regent hier nog harder dan waar we vandaan kwamen. Het komt met bakken uit de hemel vallen. We zijn niet van suiker en besluiten onze regenjassen aan te doen en te lopen naar het hotel. Als we aankomen kijkt het personeel ons geschokt aan. Ze vragen vol verbazing of we helemaal zijn komen lopen van het station. Het was maar 2 kilometer.
Een probleem is dat de regenjassen die we hier in Vietnam hebben gekocht helaas niet tegen regen kunnen (iets wat voor een regenjas nogal essentieel is). En dus zijn we totaal doorweekt. We hopen dat het in de middag nog opklaart zodat we de oude Citadel kunnen bezoeken. We besluiten eerst te gaan lunchen.
Helaas klaart het weer niet op. Het blijft plenzen. Aangezien alle bezienswaardigheden buiten zijn hebben we geen andere keuze dan terug te gaan naar het hotel. Balen. We hebben maar 1 dag in deze stad en we hebben niks anders kunnen zien dan de straat van ons hotel. We (zeg maar Lisanne) besluiten in de middag een Kerstfilm te kijken op de kamer (we hebben namelijk Netflix op de tv!). In de avond eten we bij een restaurantje die ons heel vaak is aangeraden door andere reizigers. We genieten van een proeverij met Vietnamese hapjes en sluiten af met een koud biertje. Dit was Hué alweer voor ons. Helaas, maar de volgende keer beter.
Morgen reizen we verder naar Hoi An (en we hopen heel hard dat het daar droog is). Hoi An ligt midden in Vietnam en schijnt een van de mooiste stadjes van het land te zijn!